Lijden en medelijden 

 – van Mozart tot Britten –  

Het Sallands Bachkoor liet zich weer van een verrassende kant zien en horen door op één avond zowel Britten als Mozart te programmeren. En toch paste het uitstekend bij elkaar! 

Wie was Benjamin Britten ook alweer? Misschien kennen we hem nog van een muziekles op de middelbare school waar zijn ‘The young person’s guide to the orchestra’ werd gebruikt om je vertrouwd te maken met een symfonieorkest. Gelukkig had het SBK zijn eigen ‘guide to the orchestra’ in de persoon van dirigent Leendert Runia die voorafgaand aan de uitvoering van de ‘Cantata Misericordia’ van Britten het verhaal even met het publiek doornam en – op uitstekende manier – met hulp van koor en orkest een paar details uitlichtte. Voor wie de muziek niet kende, was dat heel behulpzaam!  

De Engelse componist Britten (20^e eeuw!) schreef zijn ‘cantate over het medelijden’ op basis van het verhaal van de barmhartige Samaritaan, waarin afwisselend het koor en de beide jonge solisten de dramatische gelijkenis vertolken. Tenor Erik Slik en bas Roele Kok deden dat met overtuiging. Het koor als verteller en tegelijk boodschapper waarschuwt de argeloze reiziger: ‘Cave, viator, cave!’ Pas op! We weten allemaal hoe het afloopt: gelukkig ontfermt een passerende Samaritaan zich over de gewonde reiziger. Het publiek wordt aan het eind subtiel toegezongen: Ga en doe jij evenzo. Heel knap hoe het koor de ingewikkelde muziek tot een geweldig einde bracht: alle respect voor het hoge niveau dat het SBK al zo veel jaren laat zien. Daar hielpen de musici van het Nationaal Symfonisch Kamerorkest natuurlijk aan mee. De muziek van Benjamin Britten ondersteunt de tekst en andersom evenzo: wie een beetje opgelet had bij de introductie door de dirigent kon dat heel goed meemaken. 

Het koor was nog niet aan het eind van zijn Latijn, want na de pauze werd het publiek in ‘De Antenne’ nog getrakteerd op een tweetal stukken van Wolfgang Amadeus Mozart, waaraan naast de mannelijke solisten ook Marijke Beute en Meike Wijma meewerkten. 

Het werk van Mozart is twee eeuwen ouder, en ook iets bekender, maar ook nog steeds krachtig en levendig voor 21^e-eeuwse oren. De ‘Litaniae Lauretanae’, een gebed in de vorm van een treurzang klonk zeker niet treurig en vooral het laatste deel, het Agnus Dei – Lam Gods –, werd indrukwekkend mooi vertolkt door de sopraan Meike Wijma.   

En als daarna het koor het mooie Kyrie als begin van de ‘Krönungsmesse’ aanheft (krachtige inzet!), dan weten de SBK-zangers als vanouds het publiek te raken. Alle vaste onderdelen van zo’n mis doen iets met de luisteraar: het Credo, het Sanctus, het Benedictus, zetten je weer op het juiste spoor. De menselijke stem, prachtige instrumenten, en een heleboel inzet in voorbereiding en repetitietijd, laten zo veel mensen meegenieten. Daar gewoon weer live getuige van mogen zijn – daar kan geen cd’tje tegenop…